Van stress naar solo: hoe mijn eerste 'Studication' onverwacht goud waard bleek

Soms ontstaat iets groots juist uit de chaos.Wat begon als een manier om studie, gezin en rust te combineren, werd de eerste aanzet tot mijn Little Big Trips. In deze blog neem ik je mee naar het moment waarop het kwartje viel, en hoe een spontaan studeeruitje meer bleek dan alleen praktisch geregeld.

Turnhout. Mijn eerste AirBnB en een zee van studiemateriaal.

Hoe ik besloot dat studeren zo niet langer kon.

Er zijn van die momenten waarop je jezelf ineens hoort denken:“Dit moet anders.”

Bij mij gebeurde dat tijdens mijn examens.

Ik zat in het tweede jaar van mijn opleiding. Uitgeput. Moe van het constante slaapgebrek dankzij mijn snurkende partner (serieus, het is een talent), en gestrest door alles wat erbij komt kijken als je probeert te studeren terwijl je moeder bent van meerdere kinderen. Oh, en tijdens een pandemie, laten we die setting niet vergeten. Online examens, gesloten bibliotheken, en een huishouden dat gewoon doordraaide, mét alle bijbehorende herrie.

Elke dag draaide om diezelfde race tegen de klok:

🕒 14:00 op het schoolplein staan 🍽️ 17:00 koken 🛏️ 20:00 kinderen in bed (in theorie dan) En ergens daarna: ik. Of wat er nog van me over was.

Studeren deed ik dus in blokjes van een kwartier, of korter... Tussen het vragen van kinderen, het lawaai van de wasmachine, en de afleiding van een vaatwasser die ik alweer was vergeten aan te zetten. Mijn concentratie? Gelijk aan die van een goudvis in een discotheek.

En als ik dan eindelijk even zat? Dan gebeurde er natuurlijk dit:

Kind 1 valt → huisarts. Kind 2 → lekke band → “mam, kun je me ophalen?” Kind 3 → ontdekt spontaan dat praten leuk is → precies als ik eindelijk de samenvatting van hoofdstuk 6 snap. Kind 4 en 5 laat ik maar even buiten beschouwing..

En ik? Ik wilde alleen maar even rust. Niet per se vakantie, niet per se weg. Maar gewoon… stilte. Tijd. Concentratie. Spoiler: dat bleek thuis onvindbaar.

Het keerpunt: ik boekte een studiereis (zonder ‘reis’)

Toen de examens weer op locatie werden ingepland, voelde ik het: Ik moet weg.

Niet voor altijd (al klonk dat op dat moment best aantrekkelijk), maar wel even. Ik boekte een Airbnb. Twee weken. Alleen. Geen partner, geen kinderen, geen schoolplein, geen “wat eten we vanavond?” Alleen ik. En mijn boeken. En stilte. Soort van.

Ik wist het nog niet, maar dit zou mijn allereerste Studication worden. Een combinatie van studeren en locatie-wisseling. Geen vakantie. Wel: focus, overzicht, en ruimte om te ademen.

Mijn tijdelijke ‘huis’ kreeg al snel een make over. Muren die ik volhing met flipovers, flashcards overal en niet te vergeten al dat oefenmateriaal...Mijn enige gezelschap? Mijn studieboeken, een magnetron, en mijn eigen gedachten.

Ik kon douchen wanneer ik wilde. Slapen wanneer ik daar zélf aan toe was. Of gewoon twee keer per dag douchen, gewoon, omdat het kon. En weet je wat? Ik bloeide op. Niet in een Insta-waardige glow-up, maar in iets veel waardevollers: rust in mijn hoofd. En overzicht. En geloof dat ik het misschien wel kón, dat studeren. Ondanks alles.

Het onverwachte zaadje

Wat begon als een praktische ontsnapping, bleek het begin van iets veel groters.

Want naast voldoendes (ja echt, voldoendes! 🎉), ontdekte ik nog iets. Iets dat ik als jonge moeder jarenlang amper had gevoeld: zelfstandigheid.

Sinds ik uit huis ben heb ik nooit alleen gewoond. Altijd met iemand. Eerst een partner, later met kinderen erbij. En hoewel ik dol ben op ons gezin (meestal 😉), realiseerde ik me daar in die stille kamer ineens hoe lang het geleden was dat ik écht alleen was. Zonder iemand die iets van me wilde. Zonder ruis. En het mooiste? Ik vond het heerlijk. Ik genoot van mijn eigen gezelschap. Geen agenda’s, geen afleidingen, geen planning. Alleen mijn tempo. En alleen mijn stem in mijn hoofd. Mijn hoofd dat ineens… ruimte had.

Ik was productiever dan ooit. Las, schreef, leerde. En ik sliep rustig, zonder paniek (iets wat ik tot dan nooit had gekund, alleen slapen...). Oké toegegeven: ik check hoteldeuren nog steeds dubbel. Iets met oude gewoonten..

Maar het verschil? Ik voelde me veilig. Met mezelf. En dat was nieuw.

Little Big Life

Wat begon als een overlevingsstrategie voor een stressvolle toetsweek, werd het begin van een heel nieuw ritueel in mijn leven.

Inmiddels noem ik dit soort momenten Little Big Trips. Niet omdat ze altijd groots zijn qua kilometers, maar omdat ze groot voelen voor mij. Groot qua effect. Qua impact. Qua vrijheid.

Of het nou een Airbnb is om te studeren, een middag in het bos zonder wifi, of een nachtje slapen in een hotel zonder iemand naast je die snurkt. Het doet iets met je, zo’n bewuste pauze. Het trekt je even los van alle rollen die je hebt. Alle verwachtingen. En het brengt je terug bij de basis: jij.

Mijn eerste Little Big Trip was dus per ongeluk een Studication. Maar inmiddels plan ik ze bewust. Niet altijd twee weken. Soms maar een dag. Of een paar uur. Maar altijd met diezelfde intentie: even opladen. Alleen. Op mijn voorwaarden.

Openbare plek, studie-modus aan. Utrechtse sfeer inbegrepen.

Praktisch? Zeker. En een tikje chaotisch. Dus hierbij: mijn Studication-hacks

Nu denk je misschien: “Klinkt leuk, zo’n Studication. Maar hoe dóe je dat dan?” Geen zorgen. Je hoeft het niet allemaal zelf uit te vogelen. Ik heb inmiddels een paar keer geoefend. Met vallen, opstaan en vergeten opladers. Dus hierbij, speciaal voor jou: mijn persoonlijke mini-checklist.

5x hoe ik mijn Studication voorbereid (zonder gillend weg te rennen)

1. Bakjes, bakken & boxjes Vergeet je studiespullen niet! Ik nam alles mee in van die opklapbare mandjes. Georganiseerd, staat gezellig, én je sleept het makkelijk mee. Grotere dingen (zoals mappen, boeken, flipovers) gingen in de doorzichtige opbergbakken van die uberbekende Zweedse woonwinkel. Handig stapelbaar en je ziet direct wat erin zit.

2. Kleren? Geen koffers! Gek misschien, maar ik doe m’n kleding dus óók in die doorzichtige boxen. Scheelt gedoe met koffers en het geeft je direct wat extra opbergruimte op locatie.

3. Maak het thuis, maar dan op jouw voorwaarden Vooral als je wat langer op één plek blijft: neem iets gezelligs mee. Ik heb standaard een geurkaarsje, wat foto’s van thuis en een ingelijste motivatiezin in mijn to-go-uitzet.. Klein gebaar, groot effect. Het helpt me echt door de lastige momenten heen.

4. Vergeet je staafmixer niet (ja, echt) Voor mij is dat hét apparaat dat mee móét. Omdat ik graag soepjes maak (lees: snel, gezond, warm & makkelijk mee te nemen in voorraadbakjes). Zeker als je studeert of stage loopt, is goed eten zó belangrijk.

5. Denk groter: fiets & faciliteiten Ik neem vaak m’n opvouwbare fiets mee. Superhandig in de stad. Oké, in Antwerpen was ik ’m bijna kwijt (lang verhaal, involving een haperend slot en een telefoontje naar de gemeente die ervoor gezorgd heeft dat ie toch weer thuis is...), maar het blijft een lifesaver. Check ook altijd de faciliteiten van je Airbnb: keukentje? Wasmogelijkheid? In Nederland is wassen wat lastiger, tenzij je in een grote stad zit, maar in het buitenland zit er vaak gewoon een wasserette om de hoek.

En jij?

Stel dat jij zo’n Little Big Trip mocht plannen. Waar zou je dan heen gaan?

Een hotel in je eigen stad?

Een hutje in het bos?

Een dagje met je boek op een bankje in een andere stad? Wat heb jíj nodig om weer even adem te halen? ➔ Laat het me weten. Contact

Ook voor vragen, voor herkenning, voor een virtuele high five. Of omdat jij ook iemand kent die snurkt.

📎 Quote van de trip:“Ik ging studeren, maar vond mezelf.